Όταν ξεκίνησα να γράφω αυτό το άρθρο, το ένα κομμάτι του εαυτού μου ήθελε να βαρέσει το υπόλοιπο στον τοίχο. Όχι επειδή δε μου αρέσει το θέμα αλλα επειδή αν ήξερα για το guardian scheme δέκα χρόνια νωρίτερα θα είχα γλυτώσει πολλά χρήματα και πολλούς μπελάδες.
Όσοι και όσες ακολουθείτε το blog ολα αυτά τα χρόνια σίγουρα θα έχετε διαβάσει τα ευτράπελα που έχω ζήσει προσπαθώντας να νοικιάσω σπίτι, και όσοι με έχετε γνωρίσει προσωπικά ξέρετε και ανατριχιαστικές λεπτομέρειες: Η Ισπανίδα που έφερνε δέκα άντρες κάθε βράδυ στο σπίτι, οι στρατιές απο κατσαρίδες και ποντίκια, η ξινή συγκάτοικος που ούρλιαξε όταν είδε τη φιλοξενούμενη φίλη μου απο την Ελλάδα (λες και της έφερα δεινόσαυρο), η παρανοϊκή Αυστραλέζα που δε της άρεσε όταν μιλούσα Ελληνικά στο τηλέφωνο με τη μητέρα μου, η γειτόνισα που μου χτυπούσε το κουδούνι για είκοσι συνεχόμενα λεπτά μέχρι να έρθει η αστυνομία (oops, δε νομίζω οτι σας έχω πει ακόμα αυτή την ιστορία)... Και όλες αυτές οι... εμπειρίες δεν είναι μόνο δικές μου αλλα θα γίνουν και δικές σας θέλετε- δε θέλετε αν πρόκειται κάποια στιγμή να συγκατοικίσετε. Τα σπίτια όσο απομακρύνεται κάποιος απο μικρότερες πόλεις και πλησιάζει το Λονδίνο είναι όλο και πιο παλιά με την υγρασία στους τοίχους, την κακή μόνωση και την εύκολη πρόσβαση απο ποντίκια και κατσαρίδες να είναι ένα συνηθισμενο φαινόμενο.
Φανταστείτε λοιπόν σε όλο αυτό το χάος που λέγεται flat hunting να προστίθεται και ένα πανάκριβο ενοίκιο που ποτέ και σε καμία περίπτωση δεν αντιστοιχεί στην ποιότητα του σπιτιού. Η ενοικίαση ενός απλού single room (σεβαστού μεγέθους και όχι σαν μυρμηγκότρυπα) σε σπίτι με συγκατοίκους κόστιζε το λιγότερο £400 το 2008 όταν ήρθα στο Λονδίνο και ενώ σαν ποσό τότε μου φαινόταν τεράστιο, τώρα θα έδινα τα πάντα για να έβρισκα το ίδιο δωμάτιο με την ίδια τιμή. Το ίδιο δωμάτιο σήμερα κοστίζει μέχρι και £800 ενώ τα δωμάτια με £500 το μήνα είναι όχι μόνο δυσεύρετα αλλα και κυνηγημένα με το ντουφέκι απο υποψήφιους ενοικιαστές.
Παρόλα αυτά, η ιδιωτική ενοικίαση έδειχνε μέχρι σήμερα μονόδρομος για πολλούς απο εμάς, καθότι τα κρατικά σπίτια δεν είναι επιλογή παρα μόνο για πολύτεκνες οικογένειες, οικογένειες με μωρά και άτομα με ειδικές ανάγκες, αναπηρία ή κάποια επείγουσα ανάγκη που να τα εμποδίζει να δουλέψουν- και στις περισσότερες περιπτώσεις Άγγλους ή Βρεττανούς πολίτες. Και η αλήθεια είναι πως ενώ υπήρχε μια εναλλακτική επιλογή οικονομικής ενοικίασης σαν το Guardian Scheme, πολύ λίγοι απο εμάς την έχουν ακουστά.
Στη δική μου περίπτωση, ενημερώθηκα για το Guardian Scheme απο ένα φίλο φίλου μου, Βρεττανό πολίτη ο οποίος έψαχνε να μετακομίσει και το συνάντησε τυχαία στο Google.
Και η αλήθεια είναι πως ενώ το Guardian Scheme παρέχεται ευρέως και συμφέρει ιδιαίτερα, λίγο διαφημίζεται στην αγορά- τόσο λίγο που είμαι σίγουρη πως ούτε εσείς το έχετε ακούσει.
Τί είναι λοιπόν το Guardian Scheme;
Το Guardian Scheme είναι μια μορφή ενοικίασης ιδιωτικού τύπου, όπως οποιαδήποτε άλλη ενοικίαση ιδιωτικής φύσης. Ωστόσο έχει μια βασική διαφορά- δε δημιουργήθηκε για να παρέχει στέγαση στον ενοικιαστή ή να προσφέρει εισόδημα στον ιδιοκτήτη αλλα για να προστατέψει ακατοίκητα ακίνητα απο squatters. Και σε περίπτωση που δε γνωρίζετε τί είναι οι squatters, πρόκειται για ένα Βρεττανικό trend που πήρε ''φωτιά'' στη δεκαετία του '70 οπου άτομα που δεν ήθελαν να πληρώσουν νοίκι έμπαιναν παράνομα σε κτίρια και διαμερίσματα που δεν ενοικιάζονταν και τα κατοικούσαν. Σκοπός τους δεν ήταν μόνο να μην πληρώσουν νοίκι- το squatting ήταν ένας τρόπος ''διαδήλωσης'' ενάντια στους κατόχους πολλών άδειων ακινήτων τη στιγμή που οι εργαζόμενοι αδυνατούσαν να βρουν οικονομική στέγαση. Ωστόσο οι squatters δεν κατοικούσαν σε αυτά πάντα με ειρηνικό τρόπο και ήταν πολύ συχνές οι καταστροφές, οι φωτιές, οι ζημιές, η χρήση ναρκωτικών και η κακή υγιεινή.
Τα Guardian Schemes λοιπόν δε παρέχονται απο τον ίδιο τον ιδιοκτήτη αλλα απο γραφεία που παρέχουν το Guardian Scheme χρεώνοντας τον ιδιοκτήτη ένα ποσό ωστε να βρουν ''guardians'' οι οποίοι πληρώνοντας ένα ποσό πολύ μικρότερο της ιδιωτικής ενοικίασης θα ζήσουν στο ακίνητο έχοντας την ευθύνη να το προσέχουν, να το διατηρούν σε καλή κατάσταση και ζώντας σε αυτό να αποτραπεί η εισβολή απο squatters.
Το ενοίκιο που πληρώνει ένας guardian είναι σημαντικά μικρότερο απο το ιδιωτικό ενοίκιο. Η ενοικίαση δωματίου σε διαμέρισμα με συγκατοίκους εντός Λονδίνου κυμαίνεται μεταξύ £270-£350 το μήνα αν και ενδέχεται να υπάρχει και οικονομικότερη επιλογή καθώς και ελαφρώς πιο ακριβή, ωστόσο αυτή τη στιγμή δεν υπερβαίνει τα £400 συμπεριλαμβανομένων των λογαριασμών. Υπάρχουν πολλοί οργανισμοί που προσφέρουν Guardian Schemes και το καθένα έχει διαφορετικά προαπαιτούμενα. Σε γενικές γραμμές όμως βασικό προαπαιτούμενο για να εγκριθεί κάποιος ως guardian είναι να έχει τραπεζικό λογαριασμό, σταθερή δουλειά και να είναι προσωπικότητα ικανή να φροντίσει το σπίτι και να το διατηρήσει όπως το παρέλαβε.
Θα αναρωτιέστε ποιά είναι η διαφορά στις συνθήκες μεταξύ ιδιωτικής ενοικίασης και ενοικίασης ως guardian... Φυσικά και υπάρχουν μερικές διαφορές.
Νοικιάζοντας σπίτι ως guardian θα έχετε τα ίδια δικαιώματα ασφαλούς διαβίωσης όπως σε κάθε ιδιωτική ενοικίαση και το γραφείο θα έχει την ευθύνη να φροντίσει θέματα συντήρησης του σπιτιού ή οποιαδήποτε βλάβη. Επιπλέον θα χρειαστεί να πληρώσετε ένα security deposit το οποίο θα σας επιστραφεί όταν φύγετε απο το σπίτι.
Μια βασική διαφορά είναι το οτι νοικιάζοντας σπίτι μέσω ιδιώτη, ο ιδιοκτήτης ή το γραφείο οφείλει να σας δώσει βάσει νόμου 24 ώρες ειδοποίηση για να εισέλθει στο σπίτι σας. Ωστόσο εαν νοικιάζετε σπίτι ως guardian ο ιδιοκτήτης ή το γραφείο έχουν το νομικό δικαίωμα να εισέλθουν στη κατοικία όποτε θέλουν χωρίς να σας ειδοποιήσουν και έτσι θα πρέπει να είστε προετοιμασμένοι οτι μπορεί να σας επισκεφθούν απροειδοποίητα ανα πάσα στιγμή.
Επιπλέον μια άλλη βασική διαφορά ανάμεσα στην ιδιωτική ενοικίαση και την ενοικίαση ως guardian είναι οτι τα ακίνητα που προσφέρονται για ενοικίαση δεν είναι απαραιτήτως σπίτια ή διαμερίσματα. Μπορεί να είναι επιχειρήσεις που δε χρησιμοποιούνται εκείνη τη στιγμή όπως κλειστά ταχυδρομεία, αστυνομικά τμήματα, κλειστές pubs, εστιατόρια, πρώην νοσοκομεία, ακόμη και σχολεία! Επιπλέον κάποιες φορές παρέχονται δωμάτια σε πρωην οίκους ευγηρίας (οπου φυσικά θα νοικιάζατε ένα δωμάτιο και θα μοιραζόσασταν κοινόχρηστους χώρους).
Και παρόλο που οι περισσότεροι χώροι που παρέχονται αυτή τη στιγμή αφορούν flatshare, δεν είναι αδύνατον να βρείτε ολόκληρα διαμερίσματα τα οποία μπορείτε να νοικιάσετε μόνοι σας και τα οποία συνήθως κυμαίνονται μεταξύ £480-£700 το μήνα (χωρίς λογαριασμούς). Το ποσό εξαρτάται απο το τί είδους χώρος ενοικιάζεται και το τί παροχές έχει. Όλα τα guardian homes έχουν μπάνιο, νεροχύτη και τουαλέτα, ωστόσο δεν έχουν όλα κουζίνα ή πλυντήριο.
Τέλος, νοικιάζοντας σπίτι ως guardian το γραφείο ή ο ιδιοκτήτης δεν έχει τη νομική υποχρέωση να σας δώσει τουλάχιστον δυο μήνες ειδοποίηση όπως συνηθίζεται πλέον αλλα 28 μέρες.
Όπως βλέπετε απο τα παραπάνω το να νοικιάσετε σπίτι ως guardian είναι μια πολύ συμφέρουσα επιλογή. Μπορεί να σας βοηθήσει να αποταμιεύσετε χρήματα ενώ είναι ιδανική επιλογή και για άτομα με χαμηλότερο εισόδημα. Τα guardian homes πολλές φορές παρέχονται άδεια και έτσι μπορείτε να τα νοικιάσετε με μερικούς φίλους σας. Επιπλέον ένα άλλο πλεονέκτημα της ενοικίασης ως guardian είναι πως το κόστος του ενοικίου αυτη τη στιγμή δε συνδέεται με την τοποθεσία και πολλές απο αυτές τις άδειες επιχειρήσεις και τα σπίτια μπορεί να βρίσκονται και στο κέντρο του Λονδίνου (ή της εκάστοτε πόλης). Έχω δει guardian homes να νοικιάζονται σε περιοχές όπως Clapham, Waterloo και Old Street.
Κλείνοντας, ας δούμε μερικά γραφεία που παρέχουν guardian schemes- φυσικά ενδέχεται να υπάρχουν περισσότερα τα οποία μπορείτε να βρείτε στο Google. Μη ξεχάσετε να κάνετε κλικ στα ονόματα των γραφείων για να οδηγηθείτε στην ιστοσελίδα τους. Τα περισσότερα απο αυτά δε βασίζονται μόνο στο Λονδίνο αλλα και σε όλη την Αγγλία.
- Dot Dot Dot Property *Μια βασική σημείωση για το συγκεκριμένο γραφείο: Μια υποχρεωτική προϋπόθεση για να νοικιάσετε τα σπίτια τους είναι να κάνετε εθελοντισμό σε ένα απο τα προγράμματα που προσφέρουν. Ενδέχεται να μη σας πειράζει αλλα οφείλω να ενημερώσω.
Καλή επιτυχία!
Χριστίνα Π.
